Ablacija mrežnjače predstavlja stanje na oku koje se može završiti gubitkom vida ukoliko se ne operiše. Odlaganje operativnog zahvata vodi  upravo ka tome. Zato spada u urgentno stanje u oftalmologiji. Lečenje je samo hirurško i to bez odlaganja.

Ablacija mrežnjače je takvo stanje oka, gde se mrežnjača (fina mrežica nervnih elemenata) odvaja od svoje podloge, odnosno odvaja se deo sa receptornim ćelijama (RC) od retinalnog pigmentnog epitela (RPE).

RPE koji je zadužen za normalno održavanje metaboličke funkcije receptornih ćelija, u tesnoj je vezi sa slojem koji sadrži krvne sudove ispod. Dakle snabdevanje kiseonikom i nutrijentima ide tim putem.

ablacija mrežnjače beograd

Ablacija mrežnjače – Kako prepoznati sumnjiva stanja?

Pacijent može da bude upozoren nekim signalima koji se dožive kao „munje ili  svetlaci“ u oku, iznenadni nastanak floatersa, plivajućih oblačića  ili pogoršanje postojećih, koji se kreću i mogu biti pokazatelji manjih krvarenja. Ovo su upozorenja koja zahtevaju hitan oftalmološki pregled, i ako još uvek ne mora da znače i nastanak ablacije.

Međutim, iznenadna pojava magle u delu vidnog polja koja je fiksirana, već može biti jasan znak.

Kada se zamagli i centralni vid, ukazuje da je nastupilo i odvajanje makule – žute mrlje, gde se nalazi najviše receptornih ćelija. Ovo predstavlja veću „štetu“ za oko.

Pacijenti greše što u ovim situacijama čekaju da „magla prođe“ i gube dragoceno vreme.

ablacija mrežnjače sveti vid

Koji su rizici za nastanak ablacije mrežnjače?

  1. Kratkovidost, pogotovo visoka kratkovidost, što je vezano za veću dužinu očne jabučice (aksijlna dužina oka) i istanjenost retine;
  2. Urođene degenerativne promene na mrežnjači (retinoshisis, lattice degeneracija, neki sindromi kao Sy Down, Marfan i sl.) koje ukazuju na urođenu slabost mrežnjače;
  3. Prethodna trauma oka, nekada i zaboravljena, ranije operacije;
  4. Kada se javi ablacija mrežnjače na jednom oku, postoji rizik da će se slično desiti i sa drugim. Zahteva oprez i opservaciju;
  5. Metaboličke i inflamatorne bolesti (diabetes, uveitis, i dr.);
  6. Lasik – vrsta laserske korekcije dioptrije gde se zaseca flap (poklopac) epitela rožnjače, zbog primene povećanog pritiska na oko tokom izvođenja procedure, čime se jako poveća očni pritisak u tom momentu. Obzirom da su u pitanju kratkovide osobe, dakle već u riziku od ablacije, ovim se rizik nastanka ablacije mrežnjače povećava. Za razliku od toga,  T- PRK metoda laserske korekcije (trans epitelijalna PRK) kao i LASEK su absolutno superficijalne, dakle samo po površini rožnjače, bez zasecanja flapa i uticaja na oscilacije očnog pritiska. Stoga su bez uticaja na rizik nastanka ablacije;
  7. Urođena, visoka, rastuća kratkovidost (progresivna miopija) zbog velikih istanjenja mrežnjače kod dece u periodu rasta, predstavlja veliki rizik.

Skleroplastika, kao hirurška procedura koja se primenjuje u ovim situacijama, ima za cilj da preventivno „ojača“ ovojnice oka i time smanji rizik nastanka ablacije mrežnjače u kasnijem periodu.

Ovim se ne može isključiti, ali se svakako smanjuje rizik nastanka veće ablacije. Čak i da nekada u životu nastane ruptura, prethodna intervencija deluje „ograničavajuće“ po razvoj ablacije i limitira je.

Ablacija mrežnjače – Hirurgija

Postoje tri hirurška principa ablacije mrežnjače:

  1. Hirurgija sa primenom serklaža i plombe;
  2. Pneumatska retinopeksija;
  3. Vitreoretinalna hirurgija.

Najzastupljanija i danas standardna metoda svakako je vitrektomija.

Vitreoretinalna hirurgija je hirurgija na mrežnjači i staklastom telu, dakle intraokularna hirurgija. Ima za cilj da se očisti staklasto telo i time skloni provocirajući momenat za dalje odvajanje mrežnjače, uz primenu lasera intraokularno (endolaser), kao i primenu gasa ili silikonskog ulja, kao sredstva za tamponiranje mrežnjače nakon što se postigne njeno naleganje.